bilinçaltımdaki her şey toplanıp bilmem kaç tonluk bir gülle haline gelerek kafamın tam ortasına düşüp beni şöyle bir silkeledikten sonra ne yapacağımı şaşırmıştım. o gülle canımı acıtmıştı, beni korkutmuştu ve şimdi de kafama yerleşmişti, sanki boynumun üstünde binlerce kiloluk bir ağırlık taşıyordum. telaşlanmaya gerek yok, istediğim şey tam olarak buydu.
düşüncelerimden ve hislerimden kurtulup boşluğa atladım. kısa bir süre süzüldüm ama ne süzülme! sonsuz huzuru yakalamış gibiydim. daha sonra yavaş yavaş dünyanın tepesine düştüm. kontrol elimdeydi ve dünyanın bütün hareketliliği gözlerimin önündeydi. tanrı mıydım? yoo. süper kahraman falan da değildim anlaşılan, sadece güçlüydüm, çok güçlüydüm ve görüyordum.
ne zaman ki şaşırıp heyecanlamaya ve ardından korkmaya başladım, işte her şey elimden o anda, öylece gidiverdi. işte, tek cümlede hayat.
düşüncelerimden ve hislerimden kurtulup boşluğa atladım. kısa bir süre süzüldüm ama ne süzülme! sonsuz huzuru yakalamış gibiydim. daha sonra yavaş yavaş dünyanın tepesine düştüm. kontrol elimdeydi ve dünyanın bütün hareketliliği gözlerimin önündeydi. tanrı mıydım? yoo. süper kahraman falan da değildim anlaşılan, sadece güçlüydüm, çok güçlüydüm ve görüyordum.
ne zaman ki şaşırıp heyecanlamaya ve ardından korkmaya başladım, işte her şey elimden o anda, öylece gidiverdi. işte, tek cümlede hayat.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder